حق حریم خصوصی یک محدودیت مهم برای آزادی گفتار و فعالیت رسانه‌ای است و این به عنوان یک اصل در تمامی جوامع بشری پذیرفته شده است و هر کشور برای تضمین این حق تدابیری در قالب حمایت‌های مدنی و کیفری اندیشیده است.. حفظ حریم خصوصی افراد یکی از حقوق ویژه‌ای است که باید در رسانه رعایت و حمایت شود. پژوهش حاضر که به روش تحلیلی و با استفاده از ابزار کتابخانه‌ای نگارش شده است ابتدا به تبیین حریم خصوصی و واژه‌های مرتبط پرداخته و سپس حریم خصوصی در رسانه در ایران و اسناد بین المللی بررسی شده و در نهایت با ارائه راهکارهایی در زمینه بهبود قوانین حریم خصوصی به نتیجه گیری پرداخته شده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که حریم خصوصی شهروندان در فضای رسانه و مجازی توسط قوانین ایران در برابر تهاجم محفوظ است و توسط اسناد بین المللی مانند اعلامیه جهانی حقوق بشر و اعلامیه اسلامی حقوق بشر وسایر اسناد بین المللی نیز به طور خاص و واضح از حریم خصوصی در رسانه و فضای مجازی پشتیبانی می‌شود.
)